Οι μεγαλύτερες ενεργειακές καταναλώσεις παρατηρούνται στους τομείς της κλιματισμού και του αερισμού. Η ύπαρξη βιτρινών και άλλων σημειακών στοιχείων εξαγωγής που χρησιμοποιούνται ως συσκευές ατομικής προστασίας και η τάση να χρησιμοποιούνται συστήματα αερισμού που επιτρέπουν την επίτευξη σημαντικού αριθμού ανανεώσεων ανά ώρα στο εργαστήριο, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια των χρηστών των εργαστηρίων, συνεπάγονται εξοπλισμό κλιματισμού και αερισμού για μεγάλες ροές. Αυτά τα συστήματα απαιτούν υψηλό κόστος επένδυσης και λειτουργίας.
Επομένως, οι δραστηριότητες που πρέπει να αναπτυχθούν σε αυτόν τον τομέα, εκτός από την ζωνοποίηση ανάλογα με τις κλιματικές κατευθύνσεις και τις ώρες, περιλαμβάνουν τη μείωση της ζήτησης κλιματισμού και αερισμού και την ενσωμάτωση της κατάστασης λειτουργίας των στοιχείων εξαγωγής με το σύστημα κλιματισμού του κτηρίου.